te dni przed nami są właśnie
wypełniane
sztucznym powietrzem
na zamówienie życia naszego wietrznego
produkowanym
przez hybrydowe drzewa
rosnącej w nas ciemności potępionej
do której światło
już dziś dostępu nie ma
spętane liną
niewidocznych znaków zakazu
ustawianych na drogach do wolności
zabieranych nam ponoć
tylko na chwilę
lecz kto wie czy nie na nieskończenie dłużej
myślicie
że te szczepionki coś pomogą?
- pyta Pierwszy
ale w jego pytaniu słychać raczej ton rezygnacji
niż nadziei
ja już w nic im nie wierzę
bo jedyne co robią to wprowadzają jakieś kolejne
idiotyczne restrykcje
i chyba naprawdę chcą z nas wszystkich
znów zrobić potulnych niewolników
- odzywa się Drugi ze złością
z tą szczepionką też coś jest nie tak
ma być niby nową przepustką do starego życia
ale maskę na twarzy
będziesz musiał dalej nosić
i tylko Bóg jeden wie jak długo jeszcze
- dodaje rozgoryczony
gdzie się podziała jego życzliwa złośliwość?
- zastanawia się Trzeci przymykając oczy
chciałby zobaczyć teraz przyszłość
jej dobrą stronę
aby powiedzieć Pierwszemu i Drugiemu
że nie będzie tak źle i wszystko wkrótce się jakoś
ułoży
ale boi się
że to co by tam zobaczył
nie tylko jemu
mogłoby się bardzo nie spodobać
ponieważ ten rok jest "nieco" inny niż zwykle
umawiam się z przyjaciółmi na zdalne bezpieczne
spotkanie przedświąteczne
- ale za kilka dni bo dziś jestem trochę zajęty
szukam w sieci dla swoich bliskich prezentów
które Święty Mikołaj im do domów przyniesie
- dla niepoznaki
za zamaskowanego kuriera sprytnie przebrany
wiem wiem
nie prezenty powinny być w te dni najważniejsze
lecz chcę jednak wierzyć
że mieć mogą one swą ukrytą wartość
która nie jest równoważna tylko cenie na metce
gdy otwieram się w tobie ty
zamykasz mnie sobą
i swym ciałem
oplatasz tę chwilę
by nie mogła stąd odejść
aż zmęczenie
nas w sen snu nie zamieni
a potem światło przychodzi
przynosząc ze sobą
zapach porannej kawy
i niebo na niebie
z odciśniętą słońca
złotą pieczęcią
na liście do naszych marzeń
błękitne oktoniony spokojnie unoszą się
w uroczej ośmiowymiarowej
przestrzeni liniowej
nad zmęczonym ciałem liczb rzeczywistych
ciało
pogrążone w psychofizycznym dualizmie
spogląda na nie z zainteresowaniem
zastanawiając się czy one też kryją w sobie
jakieś mroczne tajemnice
słońce huśtając się na diagramie
Hertzsprunga-Russella
wyrzuca z siebie wiązki oscylujących neutrin
radośnie ścigających uciekające światło
szmer pobliskiego strumienia pozytonów
jakże kojąco działa na skołatane nerwy
- a wiklinowy koszyk
pełen dietetycznych fotonów
wabi zapachem czasu który tutaj nie istnieje
ta bestia
pozbawiona wymiarów
i wymykająca się wszelkim definicjom
jest bardzo podobna do potwora
o którym opowiada w jednym ze swoich wierszy
mój ulubiony poeta
naśladujący głosy ptaków
byłem jednak niemal pewien
że tego potwora już nie ma że został ostatecznie
pokonany
a może nawet zabity
i tak czy owak nigdy już tutaj nie powróci
- ale byłem po prostu naiwny
bo wrócił
jako barbarzyńska agresywna wściekła bestia
wyłaniając się z morza
tak jak to zostało kiedyś zapisane
- ale tym razem jest to morze chorej nienawiści
wypełza butnie na ulice
zapuszcza swoje macki do wnętrza domów
znacząc znamieniem nicości umysły
tych wszystkich
którzy nie wiedzą bo nie chcą wiedzieć
z kim mają do czynienia
- będąc jednak bestią jednocześnie rzeczywistą
i wirtualną
pokonanie jej wydaje się być z kategorii zadań
niemożliwych do wykonania
ale to nie ją tak naprawdę należy pokonać
- ona ma przecież swojego
pana
to on dał jej swą moc swój tron i wielką władzę
nie rób żadnych notatek
by nikt niepowołany nie dowiedział się
co przygotowujesz
skrycie przygotuj wcześniej składniki
pozyskując je cierpliwie
aby w nikim nie wzbudzać
niepotrzebnego zainteresowania
kiedy wszystko będzie gotowe
i uznasz że nadszedł stosowny czas
przystąp do pracy w miejscu
w którym nikt ci nie przeszkodzi
pracuj w skupieniu i z uwagą
pamiętając o odpowiednich proporcjach
i właściwej kolejności
zachowaj ostrożność lecz wierz
w powodzenie
a w końcu wydobędziesz z mroku materii
istotę swojej przemiany
I
wszystko układa się odwrotnie
wobec tego co miało przecież zostać
ostatecznie
dobrze ułożone
by poznać w końcu siebie
i ciało swojej duszy przydzielone
- więc teraz
jak dla liczb odwrotnych
które przemnożone przez siebie
stają się jednością
trzeba znów szukać swej monady
nie dającej się podzielić nikomu
II
gwiazda przewodnia która cię dotąd
nie najgorzej prowadziła
po losu drogach i rozdrożach
bez zadawania tych wszystkich
(twoim zdaniem)
zbędnych pytań
dokąd chcesz iść i po co
na które nie znasz odpowiedzi
- dalej przed tobą świeci
ale nie jesteś już pewien czy nieba
sam jej nie stworzyłeś
by wszystko było tak jak trzeba...
nie jesteś w pobliżu
co nie oznacza że z oddali
spojrzeniem wciąż szukasz punktu nowego
zaczepienia
by wreszcie sprawom swym rozpoczętym lecz
niezakończonym nadal
wskazać kierunek dalszych działań
wzrok jednak z czasem ostrość widzenia
trochę jakby stracił
i mimo skupienia już nie odróżnia należycie
tego co widzi
od tego co zobaczyć pragnie
- tym bardziej
im mniej czasu zostaje by na szalkowej wadze
z fabryki Juliusz Sperling
zanim tenże czas
bieg swój w tobie szalony zakończy
ciężar uczynków swych zdążyć dobrze zważyć
ciężar uczynków albo brzemię ich zaniechania
- chyba że pamięć o nich
nie mogąc się pogodzić z tobą
odeszła już wcześniej niż ty powieki zamkniesz
swego świata
scena tonie w zagadkowym półmroku ale rekwizyty zostały
już przygotowane chór czeka na wejście aktorzy
w swoich garderobach przymierzają maseczki
i peruki lecz wciąż nie zostało określone w jakim
charakterze weźmiesz udział w tym przedstawieniu - co się
zresztą w jego trakcie może jeszcze dramatycznie zmienić
być może zajmiesz nieme miejsce wśród licznej publiczności
wierząc do końca sztuki że to co się dzieje na scenie
zupełnie cię nie dotyczy - nawet gdy któryś z aktorów
zwróci się szeptem (lub krzykiem!) bezpośrednio do ciebie
aktor? to raczej niemożliwe bo nie umiesz dobrze zagrać
nawet samego siebie choć na co dzień kłamać potrafisz
gdy według ciebie sytuacja tego wymaga lub stan
konieczności tak niebosiężny że aż do piekła sięgający
śpiewać też nie umiesz więc w chórze byś fałszował
ale możesz być przecież głosem z playbacku kogoś komu
bardzo na tym zależy by niewidocznym być dla publiczności
która w boskie pochodzenie chóru wciąż powinna wierzyć
a może zostaniesz duchem lub jednym z bogów podziemnych
co niekoniecznie okazać się musi twą osobistą tragedią
- wychodząc przez hyposkenion w krąg światła mieć
będziesz swoją szansę by jednak zmienić sztuki zakończenie
wbrew wszystkim niedowiarkom dla których liczy się
wyłącznie to co napisane zostało w teatralnym programie
niczym?
jak to jest być niczym puste miejsce nie zajęte przez nikogo
na starej zielonej ławce stojącej pod ścianą
opuszczonego kiedyś przez ciebie domu
przeznaczonego teraz (jak to się stało?) do rozbiórki
i cóż że błękit nieba nad nią jest wciąż taki sam ...
oczywiście ten dom nie jest TYM domem a ławka
którą - jak ci się wydaje - pamiętasz
nigdy pewnie nie istniała
(czy przypominasz sobie jakieś zaklęcie które na niej szeptałeś?)
to tylko symbole nierzeczywistości w którą dotąd wierzyłeś
(tolerowałeś akceptowałeś nienawidziłeś - albo jeszcze inaczej?)
lecz dziś możesz z nimi połączyć co tylko zechcesz
bo wszelkie zasady które znasz (albo KIEDYŚ znałeś?)
właśnie tracą
- i to wprost na twoich oczach -
jakiekolwiek znaczenie
lecz TY nie chcesz tego widzieć myśląc (?) że ciebie to nie dotyczy
gdy tak niewiele masz już sobie do powiedzienia
i tu się właśnie mylisz
- jeśli jeszcze kogokolwiek kochasz miłością prawdziwą
nawet
kiedy sam już w nią nie wierzysz
ile kosztuje wolność?
Galla Placydia odzyskała ją w końcu po kilku latach
beznadziejnych starań
i (delikatnie mówiąc) dość interesującej tułaczki
za całkiem pokaźną ilość zboża
choć szybko okazało się
że niezupełnie była to taka wolność jaką sobie wymarzyła
w sytuacjach beznadziejnych nie powinno się jednak
zbytnio wybrzydzać
alternatywa bowiem mogłaby okazać się zabójcza
- i to nie tylko w przenośni -
a mimo wszystko nawet nieco skrępowana wolność
daje upartym pewną możliwość działania
otrzymany dar starała się więc wykorzystać najlepiej
jak potrafiła
i trzeba przyznać że robiła to nader skutecznie
choć i tak nieuchronnie zbliżał się czas
końca jednej epoki i początku kolejnej
- ta kolejna zostanie później nazwana wiekami ciemnymi
(nie do końca chyba sprawiedliwie)
po co jednak pisać o czymś co wydaje się w tej chwili
zupełnie nas nie dotyczyć?
czy dzisiaj nie powininem raczej napisać o tym
że oryginały Porozumienia Gdańskiego sprzed czterdziestu lat
które zmieniło Polskę i życie nas wszystkich tutaj
czy tego chcieliśmy czy też nie
- zaginęły
i nie wiadomo czy w ogóle jeszcze istnieją?
gdybym był dzisiejszym Olimpiodorem z Teb
zapewne bym o tym napisał
- lecz czy mogłoby to być opowiadanie stricte historyczne?
przepowiadam przeszłość
mogę ci opowiedzieć co się stanie dziesięć lat temu
zupełnie za darmo
choć pewnie potem zechcesz mi zapłacić
za milczenie
lub będziesz mówić
że ciebie to już nie dotyczy
ale mogę ci też opowiedzieć co stanie się wczoraj
a nawet
- przy odrobinie wysiłku -
co stało się jutro
lecz czy na pewno chcesz to już teraz wiedzieć?
może zaczekaj
kilka minionych lat
aby wszystko stało się tym czym powinno stać się
już wtedy
