toast

dziś pijemy za przeznaczenie
za to wszystko
co jeszcze będzie nam dane
i co my damy 
wszystkim
ramionom ciszy która nas
obejmie przytuli 
do serca tablicy korkowej na której
przyczepiamy kartki
z zapiskami
pocztówki z daleka
zdjęcia z uśmiechem i poważne
twarze
wpatrzone w obiektyw
kryzysu tożsamości zmęczonej
nadmiarem
rzeczy niepotrzebnych
i niedostatkiem afirmacji życia
właśnie życia
takiego jakim jest w tej chwili
nie zapisanej jeszcze
w słowach
naszych ani cudzych
gdy ten toast radośnie wznosimy