krawiec

nie powinien tego tak zostawiać
tak jak nie można porzucać psa w lesie
daleko od domu
bo stał się niepotrzebnym ciężarem
 - ale stało się
i żadna spadająca gwiazda
już tego nie zmieni

wszystko co wydarzyło się potem
jest tylko ironią
ubraną w elegancki strój
zamówiony u starego krawca
którego nic nie dziwi (klient nasz pan)
 - może poza tym że jeszcze żyje
dzięki temu co umie

i tak właśnie się co jakiś czas spotykają
 - krawiec bierze miarę
a bezosobowa ironia
przegląda się w niemym zwierciadle