miał być śnieg
lecz spada z nieba
gorzki deszcz
w to Boże Narodzenie
- może to i lepiej
bo nie widać wtedy
opłatków łez
na twarzach naszych
smutkiem
malowanych
kończy się ten rok
wcale nie tak
jak skończyć się miał
- nie spełniło się to
co wciąż nam się śni
w naszych snach
zacieranych i tak
bladym świtem
przez mgły
na kalendarzu
patrzymy więc na dni
które mają przyjść
- czy jednak przyjdą
i jakie będą
tego nie wie z nas nikt
nawet ten
co niczym gwiazda
całe życie lśni
mam nadzieję
że tam gdzie teraz jesteś
- jest Ci po prostu
dobrze
i choć wiem
że już nigdy nie zadzwonisz
to codziennie
o piątej po południu
i tak czekam na telefon
od Ciebie
czekam
aż mi opowiesz
czy w radiu dziś usłyszałaś
swą ulubioną
piosenkę o miłości
w Portofino
czy któryś z Twoich kwiatów
- ku Twej radości -
kolejny raz zakwitł
i ile czarnych jak noc
głodnych kotków
przyszło rankiem pod Twoje
okno
nakarmić się
Twym dobrym sercem
- sercem
które było jest i wciąż będzie
nie tylko dla mnie
światłem
a może pewnego dnia
- jak Bóg da -
opowiesz mi o tym
gdy znów razem pójdziemy
na spacer
tą cichą jak sen
uliczką
przy której rosną - jak łzy -
żółte niczym słońce
mirabelki
i czerwone jak miłość
maki
